‘In Nederland heb je soms al zorg te pakken voor je het echt nodig hebt’, vult Ronald aan. ‘Maar het begint met luisteren. Wat heeft iemand echt nodig? Wat wil iemand? Is zorg dan altijd het antwoord? Nee, natuurlijk niet. Waarom zien we niet dat ouderen ongelukkig worden?’ Rudi: ‘De zorg is gefragmenteerd en in zichzelf gekeerd. Er wordt niet echt geluisterd: “Ik hoor wel wat u zegt, maar we gaan het zus of zo doen.” Daar gaat het telkens mis.’